DIES

Omdat ik nu lekker op dreef ben nog wat fotootjes van de eerste Dies Natalis der NSEde:

.

Trouwkriebels

Vijf bruiloften in net iets meer dan twee weken. Vijf keer een andere jurk en pak, al lijken sommigen wel erg veel op elkaar. Vijf keer een hele andere dienst, maar allemaal een dienst waarin God centraal staat. Vijf keer ander bier, of hetzelfde, dat proef ik niet zo goed. Vijf keer andere muziek: piano, DJ, Jan Smit-achtige nummers, gospel. En uiteindelijk, soms tegen verwachting, vijf keer genieten van dat stel dat er zo gelukkig uitziet. Bruiloften zijn leuk! En ik krijg er de trouwkriebels van.

Gelukkig weet ik al wie het wordt. Nog niet precies wanneer. Maar wel dat!
Ik weet ook al dat ik niet anderhalfjaar van te voren wil weten dat ik dan ga trouwen. Zes maanden, dat moet genoeg zijn. Mijn jurk hangt al klaar, maar die mag ik niet aan, omdat hij hem al gezien heeft. Mocht je dus nog een mooie trouwjurk nodig hebben... (Voor de duidelijkheid en om misverstanden te voorkomen: ik heb hem niet als trouwjurk gekocht. Hij was gewoon heel erg mooi. En goedkoop. En ik had een gala. Maar daarvoor kwam hij te laat.)

Soms zou ik willen dat ik geen last had van trouwkriebels. Dan voel ik me zo'n enorme vrouw. En dat wil ik niet. Ik ben wel een vrouw. En ja, zo af en toe kan ik best zeiken. Daarnaast is het leuk om vrouw te zijn. Maar niet een enorme vrouw.
Mocht je me daarop betrappen, help me dan maar hieraan herinneren...

Bijna

Ik ben bijna jarig.
Ik heb bijna mijn P.
Ik ben bijna in het bezit van een paspoort.
Ik weet bijna hoe ik mijn kamer wil hebben als ik hem ga verbouwen.
Ik ben bijna klaar met de bokaal voor 'NSEde erelid 06/07'.
Ik ga bijna naar Kroatië.
Ik ben bijna nestor.
Ik ken bijna mijzelf.

Raar woord, bijna.. Het wel zien, maar niet kunnen pakken. Er naartoe kunnen leven, maar niet kunnen toe-eigenen. Weten dat de kans aanwezg is dat bijna helemaal wordt, maar daar niet vanuit kunnen gaan.

Bijna heeft te maken met vertrouwen. Vertrouwen in jezelf, in de ander om je heen, in God!
Afgelopen maandag hebben we met discipelschap ervoor gekozen ons niet meer zorgen te gaan maken over al die dingen die we bijna, maar graag helemaal zouden willen, hebben. Om dit symbolisch te maken zijn we op de bijna hoogste flat van Ede gaan staan en hebben we papiertjes met daarop de dingen waar we ons zorgen over maken naar beneden gegooit, om het los te laten, om het over te geven aan God. Hij weet het toch allemaal veel beter. Hij kent het 'helemaal'!