27 augustus jl. ben ik gedoopt! Hier is een hele weg aan vooraf gegaan. Ik ben nog steeds aan het lopen...
Ik kwam vandaag een boekje tegen dat ik bij mijn doop gekregen heb om "al mijn mooie en minder mooie momenten in op te schrijven."
De avond van de dag dat ik gedoopt ben schreef ik dit:
Vandaag was de grote dag, de dag van mijn leven. Mijn nieuwe leven. En het was goed. Ja, veel meer dan dat... Bijzonder, gezegend ook. De zegening straalde. In de zon die de donkere wolken verjoeg op het moment dat ik bovenkwam. In de mensen die getuige wilden zijn, ondanks gemengde gevoelens. In mij op het moment dat God liet weten dat het goed was. Ik voel me anders. Of niet anders, maar nieuw. Vernieuwd. Ik voel de drang om God te danken in woorden en handelen. Nu. En later? Dan ook. Of minder. Maar nooit niet.
Want: Ik heb ontdekt hoe geweldig groot God is.
Ik heb Zijn liefde ervaren.
En nu wil ik alleen nog maar voor Hem leven & Hem gehoorzamen!
Nog steeds kan ik genieten als ik terug denk aan het moment van mijn doop.
Een kleine impressie...