Zo'n anderhalve week geleden hebben wij, als (oud) bestuur van NSEde, de voorzittershamer van NSR(otterdam) gebrasst. Een dag later hebben wij de actie opgeeïst door hen een mail te sturen met de verwachtte tegenprestatie, namelijk dat zij die dinsdag daarop met minimaal vijf leden de hamer terug zouden komen halen tijdens onze verenigingsavond. Daar voelden zij zich te groot voor en waren wij, als kleinste zusje van hen, te klein voor.
Na enig heen en weer gebrief waren we op het punt dat zij een laatste kans zouden krijgen en er van hen verwacht werd dat zij de hamer hoogstpersoonlijk op zouden komen halen. Een tegenreactie van hen zou onbeantwoord blijven.
En vanavond was het moment daar. Twee jongens van formaat kwamen rond een uur of acht onze locatie binnen lopen. De rest kwam vijf minuten later binnen stormen. Voordat we er erg in hadden werd onze Quaestor (onder ons bekend als Arjan) meegenomen en ontvoerd. Er ontstond een "gevecht" waar uiteindelijk de politie bij te pas kwam (dat is het jammere van al die bewakingscamera's in het centrum). Wij wouden Arjan uit het busje krijgen en zij wouden fatsoenlijk weg kunnen rijden zonder een aantal van onze leden onder de auto te hebben.
Al onze pogingen waren helaas zonder resultaat, want zij hadden Arjan en wij de hamer.
Een onderhandelingsactie volgde. Wanneer wij met twee personen én de hamer naar kasteel Hoekelum zouden komen konden we Arjan terug krijgen.
Ruim een halfuur later kwam Arjan idd terug en hebben we nageborreld met de leden van NSR. En dat was heel gezellig.
Bij het weggaan kreeg ik de pet van één van de jongens te pakken. Dit zorgde voor een volgende actie waarin ik heel hard wegrende en zij heel hard achter mij aankwamen. We maakten een deal die erop neerkwam dat ik de pet mocht houden, zij mijn trui kregen (ik had d'r twee aan) en we die volgende week donderdag weer om zouden ruilen. NSR zou NSR niet zijn als het daarbij gebleven was. Twee seconcen later zaten mijn kleren onder de meel. Tien seconden later zat het ook in mijn ogen, neus, broek en haar.
Mocht je je afvragen waarom mijn haar in één keer vijf tinten lichter is...
Na enig heen en weer gebrief waren we op het punt dat zij een laatste kans zouden krijgen en er van hen verwacht werd dat zij de hamer hoogstpersoonlijk op zouden komen halen. Een tegenreactie van hen zou onbeantwoord blijven.
En vanavond was het moment daar. Twee jongens van formaat kwamen rond een uur of acht onze locatie binnen lopen. De rest kwam vijf minuten later binnen stormen. Voordat we er erg in hadden werd onze Quaestor (onder ons bekend als Arjan) meegenomen en ontvoerd. Er ontstond een "gevecht" waar uiteindelijk de politie bij te pas kwam (dat is het jammere van al die bewakingscamera's in het centrum). Wij wouden Arjan uit het busje krijgen en zij wouden fatsoenlijk weg kunnen rijden zonder een aantal van onze leden onder de auto te hebben.
Al onze pogingen waren helaas zonder resultaat, want zij hadden Arjan en wij de hamer.
Een onderhandelingsactie volgde. Wanneer wij met twee personen én de hamer naar kasteel Hoekelum zouden komen konden we Arjan terug krijgen.
Ruim een halfuur later kwam Arjan idd terug en hebben we nageborreld met de leden van NSR. En dat was heel gezellig.
Bij het weggaan kreeg ik de pet van één van de jongens te pakken. Dit zorgde voor een volgende actie waarin ik heel hard wegrende en zij heel hard achter mij aankwamen. We maakten een deal die erop neerkwam dat ik de pet mocht houden, zij mijn trui kregen (ik had d'r twee aan) en we die volgende week donderdag weer om zouden ruilen. NSR zou NSR niet zijn als het daarbij gebleven was. Twee seconcen later zaten mijn kleren onder de meel. Tien seconden later zat het ook in mijn ogen, neus, broek en haar.
Mocht je je afvragen waarom mijn haar in één keer vijf tinten lichter is...
11 Comments:
maar... he? bizar.. echt gebeurd? of voor de grap.
Ja, ja, lid zijn van een studentenvereniging is niet geheel zonder gevaren.
En ow ja, NSR kreeg hun oorspronkelijk bruingelakte hamer roze terug:)
haha.. wat een vehaal!
heej lief zussie,
dit was de enige plek die ik vonden om iets te posten en dat moest van jou, dus doe ik dat ook maar hier. Leuk hoor, zo'n blog. Leuk ook, jij lid van een studentenvereniging. En het klinkt zowaar nog studentikoos ook. Succes daarmee en vooral veel plezier en vooral vooral Gods zegen. Ik zal ff regelmatig deze blog gaan checken, dan weet ik een beetje waar je mee bezig bent.
liefs je groningse broer
ps: een voorzittershamer is leuk, volgende stap een vaandel? ;)
Prima! Zullen we die van de GSV doen dan:)
he lieve dir,
we missen je nu al hier op de veenderweg! snel terugkomen hoor
liefs Hester
Ik daag je uit. Mocht je nog ergens moeten slapen nadat je uit Duitsland terug bent komen liften, dan weet je me te vinden, toch? ;)
Denk je tof, ze wordt student!!
Wordt ze studentikoos!! HELLUP!!
...studentenvereniging, studentikoos, hamer, vaandel... Leuke spelletjes...
Oh, en Dir, mocht je ooit eens uit Duitsland terug moeten liften (ik zou het namelijk wel leuk vinden om op je blog te lezen dat je idd het vaandel uit Groningen hebt gehaald), kun je altijd mij bellen. Dat JM je niet terug kan brengen, tja...
Haha, jij bent lief! Ik ga het in mijn achterhoofd houden, al vrees ik dat ik niet in het bezit zal zijn van een telefoon wanneer ik ergens in Duitsland langs de snelweg sta...
Voor dat laatste wil ik wel even zorgdragen, als we het toch zo gaan spelen... :)
Post a Comment
<< Home